Afonia

Każdemu przydarza się chrypka czy trudności z mówieniem przy zapaleniu krtani. Nierzadko też mamy do czynienia z afonią. Jest to utrata dźwięczności mowy powstała na skutek niedowładu mięśni krtaniowych. Głoski dźwięczne powstają na skutek naprężenia strun głosowych, które zbliżają się do siebie. Gdy mięśnie krtaniowe są osłabione, to struny głosowe są oddalone od siebie, więc niemożliwe jest wydanie dźwięcznego głosu. Przypomina on szept.

Przyczyny

Zanik dźwięczności powodowany jest dwoma czynnikami: anatomicznym albo psychicznym.

Przyczyny anatomiczne to osłabienie mięśni krtani w wyniku nadużywania głosu. Zdarza się to osobom pracującym głosem, np. nauczycielom, lektorom, adwokatom. Rzadziej natomiast aktorom, bo ci są uczeni prawidłowej emisji głosu, więc u nich nie dochodzi do zmęczenia mięśni narządów mowy. Przyczyna anatomiczna to także zewnętrzne uszkodzenie mięśnia krtani, urazy np. w wyniku uderzenia czy upadku. Uszkodzenie mięśni krtaniowych czy strun głosowych może być też skutkiem nowotworu krtani, chorób zapalnych czy operacji tarczycy.

Afonia z przyczyn psychicznych przydarza się ludziom o osobowości histerycznej. Nagłe wzruszenie, silne negatywne przeżycie może być skutkiem utraty mowy. Zwykle jest to afonia krótkotrwała, a w krtani nie obserwuje się żadnych zmian. Głos może pojawiać się na chwilę np. podczas płaczu czy śmiechu. Skrajna afonia histeryczna (apsityria) polega na całkowitej utracie głosu, z gardła nie można wydobyć nawet szeptu.

Objawy

Utrata dźwięczności mowy – to wszystko tłumaczy. Mimo wysiłku osoba cierpiąca na afonię nie jest w stanie wydać dźwięcznego głosu. Wypowiadanie się przychodzi z dużą trudnością, a głos przypomina szept.

Leczenie

Afonia czynnościowa, czyli wywołana stanami psychicznymi, nie wymaga specjalnego leczenia. Stosuje się natomiast leczenie nerwicy wywołującej bezgłos - leki uspokajające przywracają równowagę psychiczną i głos.

By pozbyć się afonii spowodowanej nadwyrężeniem i zmęczeniem strun głosowych, wystarczy kilka dni odpoczynku. Dla zapobiegania takim stanom warto jednak przejść leczenie foniatryczne i rehabilitację głosową. Może ją przeprowadzać tylko lekarz laryngolog. Taka rehabilitacja polega na nauce prawidłowego oddychania z zastosowaniem przepony, na ćwiczeniach nastawienia głosowego oraz rezonansu głosowego. Zalecany jest także specjalny masaż, który poprawia czynność krtani i poprawia napięcie mięśni krtani.

W cięższych przypadkach afonii stosuje się zabiegi z użyciem prądu: galwanizację, elektrostymulację oraz jonoforezę. Bardzo pomocna jest inhalacja, w której wykorzystywane są roztwory leków i aerozoli, pary wód mineralnych. Domowym sposobem na leczenie bezgłosu jest picie soku wyciskanego z liści kapusty, z dodatkiem miodu i surowego żółtka. Zaleca się też płukanie gardła sokiem z miodem oraz jedzenie surówek z kapusty i buraczków ćwikłowych.