Aids

AIDS to choroba, na którą są głównie narażone osoby z tzw. grupy ryzyka. Przyjęło się uważać, że są to zwłaszcza narkomani i homoseksualiści. Jednak każdy człowiek może zapaść na tę chorobę, dlatego, by się przed nią chronić, trzeba mieć trochę wiedzy na jej temat.

Przyczyny

AIDS to nabyty Zespół Upośledzenia Odporności. Skrót pochodzi od pierwszych liter angielskiej nazwy tej choroby. Przyczyną choroby jest wirus HIV – wirus niedoboru odporności. Zakażenie następuje głównie przez krew. Tak więc można zachorować, gdy pacjentowi zostanie przetoczona zakażona krew lub produkty krwiopochodne, gdy osoba zdrowa posługuje się strzykawką (lub innym narzędziem, którym można się skaleczyć, np. golarką, nożyczkami) używanym przez osobę zakażoną). Przeniesienie wirusa HIV może się też odbyć drogą płciową, szczególnie gdy uszkodzona jest błona śluzowa. Zakażone kobiety przekazują dziecku wirusa już na etapie ciąży, bądź podczas porodu. Można też zarazić dziecko, karmiąc je mlekiem chorej matki.

Grupy szczególnego ryzyka to narkomani, osoby podejmujące przypadkowe kontakty seksualne i homoseksualiści uprawiający seks bez zabezpieczenia.

Osoby zakażone wirusem HIV nie stanowią bezpośredniego zagrożenia dla innych osób, w sytuacjach codziennych. Korzystanie z tych samych naczyń, toalety, basenu jest całkowicie bezpieczne dla innych. Podobnie bezpieczne jest podanie ręki, koleżeński całus, rozmowa w bliskiej obecności. Nie można się zarazić drogą kropelkową, a więc kichanie czy kaszel osoby chorej nie powinien wzbudzać lęku u osób z otoczenia. Wirusa nie przenoszą też owady, np. ukłucie przez komara nie spowoduje AIDS.

Objawy

Pierwszy etap zakażenia (inkubacja) HIV trwa od kilku dni do kilku miesięcy. Najczęściej jednak są to 3 tygodnie. Wirus intensywnie się wówczas namnaża. Objawy zakażenia są następujące: bóle głowy, mięśni i stawów, osłabienie organizmu, męczliwość, choroba gardła, wysypka, powiększenie węzłów chłonnych. Czasami zdarza się owrzodzenie jamy ustnej, przełyku i narządów płciowych. Objawom tym towarzyszy podwyższona temperatura, silne pocenie się i przewlekłe biegunki, zwykle pojawia się półpasiec. Przy niepokojących objawach warto zgłosić się do internisty. Rzadko pierwszym objawem zakażenia jest zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych. Osoba zakażana znacznie traci na wadze.

Gdy ostre dolegliwości miną, zakażenie może wejść w fazę utajoną, kiedy to żadne objawy nie występują.

Okres utajony może trwać kilkanaście lat, po czym najczęściej rozwija się AIDS. Przyczyną śmierci często bywa zapalenie płuc i choroby nowotworowe.

Leczenie

Choroba nie jest całkowicie wyleczalna, można jednak zmniejszać ilość wirusów HIV w organizmie. Do tego celu stosuje się intensywną terapię antyretrowirusową (HAART). Może ona wywoływać przykre skutki uboczne, ale w jej efekcie nie rozwija się AIDS. Chory może przeżyć 40 lat. Wszystkie stosowane przy zakażeniu leki tylko utrudniają rozmnażanie się wirusa.

W tej chorobie bardzo ważna jest profilaktyka: należy unikać ryzykownych sytuacji, zagrażających zarażeniu wirusem HIV. Chodzi głównie o unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych, używanie prezerwatyw w razie wątpliwości. Narkomani powinni unikać używanych strzykawek i igieł lekarskich.