Białaczka

Białaczka to choroba nowotworowa szpiku kostnego i krwi. Schorzenie to ma miejsce wtedy, gdy białe krwinki produkowane są nadmiernie w sposób niekontrolowany, czego skutkiem jest wypieranie przez nie tych prawidłowych elementów naszej krwi. W Polsce każdego roku przybywa 6000 nowych przypadków zachorowań, z czego dziesięciokrotnie więcej przypadków dotyka osoby starsze niż dzieci. Ponad połowa to osoby powyżej 60-tego roku życia.

Przyczyny

Trudno znaleźć jednoznaczną przyczynę zachorowalności na białaczkę, podobnie jak na inne choroby nowotworowe. Wpływ na rozwój tego schorzenia może mieć zakażenie niektórymi typami wirusów, substancje chemiczne, które uszkadzają szpik kostny (np. benzen), czy też szkodliwe promieniowanie jonizujące.

Czynniki genetyczne też można zaliczy do tej grupy, gdyż np. w zespole Downa występuje ona częściej niż w przypadku niezmutowanego genu. Jednakże żadna z podanych przyczyn nie tłumaczy większości przypadków zachorowania na białaczkę.

Objawy

Głównym objawem tej choroby jest niedokrwistość, w wyniku czego zaobserwować można napady duszności, bladość i osłabienie. Kolejnym jest częste i trudne do zatamowania krwawienia, które są wynikiem zbyt małej ilości płytek krwi, a także łatwość w powstawaniu siniaków. Jednakowoż należy zauważyć, iż wymienione objawy nie są charakterystyczne jedynie dla białaczek, mogą one wystąpić w innych chorobach np. anemia. Stanowią one jednak przesłankę do dokładnych badań lekarskich. Diagnoza tej choroby odbywa sie na podstawie specjalistycznego badania komórek krwi znajdujących się w szpiku jak i krwi obwodowej.

Leczenie

Leczenie białaczki jest procesem długotrwałym. W pierwszej kolejności cała uwaga skupia się na ocenie konkretnego typu białaczki i zakwalifikowaniu chorego do grupy ryzyka (mała, średnia i duża), a także na ocenie stanu ogólnego chorego. W tym celu potrzebna jest pomoc specjalisty hematologa.

Chorzy na białaczkę mają osłabioną odporność, więc na tym etapie stosuje się leczenie wspomagające immunologię. Kolejna faza leczenia to indukcja remisji, która ma na celu zmniejszenie ilości komórek białaczkowych w taki sposób, aby uniemożliwić wykrycie białaczki zwykłymi metodami badania krwi. Proces ten trwa od 4 do 6 tygodni.

Następnie stosuje się leczenie pokonsolidacyjne, które ma na celu nie doprowadzić do nawrotu choroby. Jedną z metod jest przeszczepienie szpiku kostnego od dawcy spokrewnionego, co daje najlepsze efekty. Można ją zastosować u chorego w dobrym stanie ogólnym. Jeżeli jednak przeszczep z jakichś względów nie jest możliwy, prowadzi się terapię podtrzymującą, która polega na pulsach chemioterapii w odstępach kilkutygodniowych lub miesięcznych przez okres 2-3 lat.

Do ostatniej strategii zalicza się eksperymentalne metody leczenia, które polegają na stosowaniu nowych postaci leków przeciwnowotworowych. Jest to ryzykowna kuracja, która przynosi czasem spektakularne efekty.