Czy rehabilitacja wcześniaków przynosi efekty?

Dzieci, które rodzą się wcześniej, niż powinny, muszą wyrównać deficyty rozwojowe, m.in. w zakresie psychomotorycznym. Częstymi problemami są m.in. zaburzenia koordynacji psychoruchowej, ssania i połykania czy nieodpowiednie napięcie mięśniowe. To sytuacje, w których może być konieczna rehabilitacja wcześniaków. Kiedy jest zalecana i jakie przynosi efekty? Wyjaśniamy.

Rehabilitacja wcześniaków – czy zawsze jest konieczna?

Z założenia wcześniaki są otaczane znacznie uważniejszą opieką niż dzieci, które rodzą się w odpowiednim terminie. Jednak przedwczesne przyjście na świat – zwłaszcza gdy nastąpiło niewiele wcześniej, niż powinno – nie zawsze zmaga się z większymi wyzwaniami niż inne noworodki. Warto jednak podkreślić, że decyzję o tym, czy wcześniak wymaga wsparcia fizjoterapeuty, powinien podjąć neurolog dziecięcy. Najczęściej jednak rehabilitacja wcześniaków, choćby krótkotrwała jest zalecana – po to, aby rodzice mogli się nauczyć pod okiem specjalisty, jak obchodzić się z maluszkiem i wspierać jego dalszy rozwój.

Dlaczego rehabilitacja wcześniaka może być potrzebna?

Rehabilitacja przedwcześnie urodzonego dziecka wynika przede wszystkim z konieczności „dostymulowania” malucha i bodźcowania jego zmysłu równowagi. Ma on kluczowe znaczenie dla sprawności psychomotorycznej malucha. Wcześniak może także wymagać stymulacji czucia powierzchniowego i głębokiego, czyli tzw. propriocepcji. Nieuzupełnione na wczesnym etapie rozwoju braki w tych obszarach mogą mieć problemy w późniejszych latach życia, np. podczas nauki chodzenia.

Jakimi metodami jest przeprowadzana rehabilitacja wcześniaka?

Najczęściej wymienianymi metodami rehabilitacji wcześniaków są masaż twarzy wg Castillo Moralesa, metoda Vojty oraz metoda NDT Bobath. Ta ostatnia jest szczególnie polecana, ponieważ, jak podkreślają eksperci z Gabinetu rehabilitacyjnego Szymczuk Medical w Szczecinie, ma ona nieinwazyjny charakter. Nie wywołuje więc poważnych niedogodności ani nie stwarza ryzyka bólu. Zadaniem fizjoterapeuty korzystającego z tej metody jest kontrola aktywności dziecka z tzw. „punktów kluczowych”. Są nimi m.in. obręcz barkowa, głowa oraz szyja. Ćwiczenia – o rytmie i charakterze dopasowanych do potrzeb malucha – prowadzi się w celu usprawnienia neurorozwojowego i wypracowania prawidłowych odruchów postawy. Prowadzona w ten sposób rehabilitacja pozwala zahamować odruchy patologiczne u dziecka i wspiera prawidłowy rozwój zmysłu równowagi oraz układu proprioceptywnego. Warto więc z niej skorzystać.