Czy zespół napięcia przedmiesiączkowego może powodować epizody depresyjne?

Cykl miesiączkowy bywa bardzo uciążliwy dla wielu kobiet. Nierzadko towarzyszą mu różnego rodzaju problemy, w tym także zaburzenia emocjonalne. Wpływa to znacząco na ogólne samopoczucie kobiet, jak również ich jakość życia i relacje z innymi osobami. Bywa i tak, że pojawiające się napięcie przedmiesiączkowe rzutuje także na życie zawodowe, aktywność fizyczną i ogólne funkcjonowanie w społeczeństwie. Czy taki stan może być przyczyną pojawienia się epizodów depresyjnych?

Czym jest PMS i PMDD?

Wszystkie objawy związane z cyklem miesiączkowym, które utrudniają prawidłowe funkcjonowanie, mogą być przyczyną pojawienia się zespołu napięcia przedmiesiączkowego, czyli PMS (z ang. premenstrual syndrome) lub przedmiesiączkowego zaburzenia dysforycznego, czyli PMDD (z ang. premenstrual dysphoric disorder). W przypadku PMDD występują podobne objawy typowe dla PMS, ale odznaczają się znacznie większym natężeniem, a także wydłużonym czasem trwania.

Przeczytaj również: Zespół napięcia przedmiesiączkowego

Szacuje się, że zespół napięcia przedmiesiączkowego występuje mniej więcej u 20% kobiet będących w cyklach miesiączkowych. Jak podaje portal Feminaria.pl, do podstawowych objawów PMS można zaliczyć:

• tkliwość i ból piersi, obrzęki, wzdęcia, a czasami bóle głowy,

• zaburzenia snu i osłabienie koncentracji,

• drażliwość, stany lękowe i epizody depresyjne,

• duże wahania nastroju czy poczucie braku kontroli nad sobą.

Występowanie takich objawów może być przyczyną wycofania się kobiety z życia codziennego, co skutkuje pojawieniem się zaburzeń emocjonalnych, w tym również depresji.

Jak radzić sobie z zespołem napięcia przedmiesiączkowego?

Początkowo kobiety z PMS próbują radzić sobie samodzielnie z zaistniałym problemem, jednak często je to przerasta i szukają pomocy w różnych miejscach. Jednymi z pierwszych sposobów walki z zespołem napięcia przedmiesiączkowego, są szczegółowe badania ginekologiczne i endokrynologiczne. Lekarz może również zaproponować zmianę diety i trybu życia na bardziej aktywny. Zalecane jest ograniczenie palenia tytoniu czy spożywania kofeiny lub alkoholu. Oprócz tego uzupełnianie mikroelementów m.in. magnezu i wapnia, czy witamin również jest bardzo istotne. Czasami niezbędne okazuje się wdrożenie leczenia hormonalnego.

U niektórych kobiet zaleca się terapię behawioralno-poznawczą, aby pomóc pacjentce z silnymi zaburzeniami emocjonalnymi. Dzięki temu, kobiety z PMS uczą się jak radzić sobie w momencie, gdy występuje brak kontroli nad sobą czy pojawiają się epizody depresyjne. Kompleksowe działanie w tym przypadku jest niezwykle ważne i warto o tym pamiętać.