Czym jest ezofagoskopia?

Ezofagoskopia przełyku jest rodzajem badania endoskopowego, za pomocą którego można ocenić stan tkanek w przełyku, usunąć znajdujące się w nim ewentualne ciała obce, a także pobrać wycinki ścianek przełyku w celu dokonania dalszych badań diagnostycznych. Jakie są dokładnie wskazania do wykonania zabiegu, na czym dokładnie polega oraz w jaki sposób trzeba się do niego przygotować, dowiesz się z naszego artykułu.

Wskazania do wykonania ezofagoskopii przełyku

Ezofagoskopię wykonuje się przede wszystkim przy podejrzeniach obecności ciała obcego w przełyku, jednak nie tylko. 

Jak tłumaczy nasz rozmówca, lekarz specjalista z Gabinetu Chirurgicznego z Pracownią Endoskopii we Wrocławiu: Ezofagoskopia wykonywana jest także w przypadku dostania się substancji żrących do przełyku, w celu dokładnego obejrzenia i zdiagnozowania powstałych na jego ścianach zmian. Innym bardzo ważnym zastosowaniem tego badania jest diagnostyka różnego typu chorób przełyku, m.in. achalazji, czyli zwężenia przełyku, polipów przełyku czy żylaków. Dzięki możliwości pobrania próbek tkanek do badania, ezofagoskopię wykonuje się także w celu diagnostyki innych chorób, m.in. nowotworowych.

Przebieg zabiegu ezofagoskopii

Na wstępie trzeba zaznaczyć, że istnieją dwa rodzaje ezofagoskopii – ezofagoskopia wykonywana za pomocą wziernika sztywnego oraz ezofagoskopia wziernikiem giętkim. Częściej wykonuje się zabieg przy użyciu wziernika sztywnego. Przed jego wykonaniem pacjent nie może przez 4 godziny jeść ani pić. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólne. W trakcie badania pacjent pozostaje w pozycji leżącej, na plecach. Lekarz unosi jego głowę oraz odchyla nieco do tyłu, w celu łatwiejszego wprowadzenia do gardła endoskopu. Jak już tam się znajdzie, stopniowo opuszcza się głowę pacjenta i przystępuje do dokładnego obejrzenia ścian przełyku oraz wykonywania wszystkich zaplanowanych działań.

Ezofagoskopię wziernikiem giętkim wykonuje się przede wszystkim u osób, u których z jakiegoś powodu nie jest możliwe wykonanie badania endoskopem sztywnym (np. u pacjentów z kifozą patologiczną lub ze sztywnym kręgosłupem) oraz wtedy gdy nie można podać pacjentowi znieczulenia ogólnego. Ten rodzaj zabiegu ezofagoskopii wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Często także, przed przystąpieniem do badania podaje się pacjentowi również środki uspakajające. Pacjent w trakcie zabiegu leży na lewym boku, z podpartą, lekko przechyloną do przodu głową. W usta pacjenta wkładany jest ustnik, aby w trakcie zabiegu nie mógł zaciskać zębów. Pacjent po wprowadzeniu endoskopu musi wziąć głęboki wdech i wykonywać odruch połykania, w tym czasie przeprowadzający badanie lekarz wsuwa wziernik do przełyku. W przypadku ezofagoskopii wziernikiem giętkim istnieje możliwość przesunięcia endoskopu aż do żołądka i dwunastnicy, dzięki czemu można dokonać dokładnej analizy stanu całego górnego odcinka przewodu pokarmowego.