Dyskopatia

Dyskopatia to choroba krążka międzykręgowego kręgosłupa. Potocznie mówimy o wypadnięciu dysku, chociaż przeważnie jest to pęknięcie zewnętrznego pierścienia krążka, którego środkowa część – jądro miażdżyste, uwypukla się przez szczelinę. Uciska wtedy sąsiadujące nerwy i to wywołuje ból. Dyskopatia jest też skutkiem zwyrodnienia kręgosłupa.

Przyczyny

Jedną z przyczyn jest naturalne starzenie się krążków międzykręgowych. Powstają wtedy zwyrodnienia kręgosłupa, a dyskopatia jest tego dowodem. Tak więc choroba zaczyna się niezauważenie i trwa długo, zanim wystąpią objawy bólowe w starszym wieku.

Inną przyczyną jest uraz, czyli wypadnięcie dysku, które się zdarza najczęściej przy gwałtownym pochylaniu się lub wyprostowaniu z jednoczesnym podnoszeniem ciężaru. Dyskopatia to skutek także długotrwałego noszenia ciężarów, zwłaszcza tylko w jednej ręce. Urazu można doznać również przy uprawianiu sportów siłowych, gdy organizm nie jest przygotowany do dużego wysiłku. Przyczyną choroby mogą być też wypadki komunikacyjne, upadki z wysokości itp.

Objawy

Podstawowym objawem jest silny ból, w przypadku wypadnięcia dysku – nagły i uniemożliwiający poruszanie się, w przypadku zwyrodnienia – ból tępy i długotrwały. Ból promieniuje wzdłuż dróg nerwowych. W przypadku dyskopatii lędźwiowej chory cierpi na rwę kulszową, a ból promienieje od pośladka, przez udo, łydkę, aż do stopy. W przypadku uszkodzenia czy zwyrodnienia dysku w części piersiowej występuje rwa barkowa. Ból utrzymuje się stale, albo nasila się w niektórych pozycjach, gdy zostają naciągnięte uciśnięte nerwy. Poza tym chory może odczuwać drętwienie i mrowienie. W przypadku dyskopatii szyjnej ma problemy z chwytaniem przedmiotów. Poza tym następuje osłabienie lub porażenie siły mięśni. Po dłuższym czasie obserwuje się zanik mięśni – zmniejsza się na przykład obwód uda.

Leczenie

Rozpoznania choroby dokonuje się poprzez zdjęcia rentgenowskie, badanie rezonansem magnetycznym lub tomografem komputerowym. Po skierowania należy zgłosić się do ortopedy. Najpierw stosuje się leczenie zachowawcze. Polega to na odciążeniu kręgosłupa, czyli zaleca się leżenie. Chory otrzymuje leki przeciwzapalne i rozluźniające mięśnie. Dla złagodzenia bólu warto stosować okłady z lodu na bolące miejsce, bo pod wpływem zimna wypadnięte jądro się kurczy i zmniejsza ucisk na sąsiadujące nerwy. Na tym etapie nie można stosować masażu kręgosłupa.

Gdy dolegliwości bólowe się zmniejszają, należy przystąpić do rehabilitacji. Szczególnie zalecana jest fizjoterapia, w tym metoda McKenziego. Są to ćwiczenia, wykonywane głównie w pozycji leżącej. Bardzo korzystne jest też pływanie, bo wzmacnia mięśnie kręgosłupa.

Gdy mimo rehabilitacji dolegliwości bólowe nie ustępują, konieczna jest operacja chirurgiczna. Polega ona na usunięciu fragmentu wypadniętego dysku i odciążeniu korzenia nerwowego, by zapobiec nawrotom. Obecnie często stosuje się endoskopowe leczenie dyskopatii. Jest to zabieg mało inwazyjny, pacjent po kilku godzinach może już normalnie funkcjonować. Jednak interwencja chirurga to ostateczność.