Jakie są objawy choroby Leśniowskiego-Crohna? Diagnoza i leczenie
Choroba Leśniowskiego-Crohna obejmuje jelita, żołądek i przełyk. Nieleczona może występować we wnętrzu ścian przewodu pokarmowego. Jakie są jej główne objawy? Jak się diagnozuje tę chorobę? Czy wymagana jest jakaś szczególna dieta? Sprawdzamy! Dowiedz się, na czym polega choroba oraz jak się ją właściwie leczy! Zdobądź potrzebną wiedzę w zakresie schorzenia.
Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna
Jak się okazuje, trudno zdiagnozować chorobę Leśniowskiego. Dzieje się tak dlatego, że na początku ma charaktery skryty, a objawy są niewidoczne. Z reguły objawy sprowadzają się do bólu brzucha czy trwającej około 6 tygodni biegunki. Do najpowszechniejszych objawów zalicza się zajęcie jelita cienkiego. Do objawów choroby należy postać klasyczna. Polega na zajęciu końcowego odcinka jelita krętego. Objawia się bólami brzucha w prawym podbrzuszu czy biegunką w postaci śluzu czy wodnistej. W prawym podbrzuszu może dojść do powstania guza. Zaparcia natomiast będą wywołane przewężeniem jelita.
Poza tym może dojść do zajęcia jelita grubego, które w 20% jest izolowane. Występuje razem z zajęciem jelita cienkiego. Oprócz biegunki może dojść do krwawienia z dolnej części przewodu pokarmowego. Może także występować uczucie parcia na stolec.
Zajęty górny odcinek przewodu pokarmowego objawia się zmianami w jamie ustnej, żołądku, przełyku czy dwunastnicy. Zazwyczaj dochodzi także do zapalenia jelit. Nadżerki i owrzodzenia mogą występować przed etapem zaostrzenia schorzenia. Może poza tym dojść do dysfagii czy odynofagii, jak również do wymiotów, nudności czy bólu w nadbrzuszu. W okolicy odbytu dochodzi do powstania szczelin, ropni czy owrzodzeń. Do pozajelitowych objawów zaliczają się natomiast stawy, skóra czy oczy.
Diagnoza i leczenie
Do diagnozy choroby Leśniowskiego-Crohna przeprowadza się wywiad chorobowy. Wówczas lekarz specjalista pyta, czy występowały zapalne choroby jelita w rodzinie. Lekarska analiza ponadto obejmuje badania:
- endoskopowe
- laboratoryjne
- obrazowe
- histopatologiczne
Nierzadko przy zapaleniu jelita grubego trudno jest odróżnić schorzenie od wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Zwykle diagnozuje się nieokreślone zapalenie jelita grubego. Niestety na rynku nie ma leków na zespół Crohna. Terapia ma na celu wywołać i utrzymać remisję, zmniejszyć efekty uboczne leczenia oraz poprawić jakość życia. Sposób leczenia jest zależny od poziomu zaawansowania czy miejsca zmian. Poza tym stosuje się leki, które działają na układ odpornościowy. Są to między innymi steroidy, pochodne kwasu 5-aminosalicylowego, analogi puryn czy metrotreksat.
Choroba Leśniowskiego-Crohna – jaka dieta?
Dieta przy chorobie Leśniowskiego-Crohna nie jest jednoznaczna. Nie istnieje lista zaleceń. Podstawą jest jednak zdrowa dieta. Szczególnie polecana jest osobom w okresie remisji. Warunkiem jest brak zmagania się z różnego typu problemami z żywieniem. Ponieważ przyjmowanie leków może powodować niedobory niektórych składników odżywczych, dobrze jest je uzupełnić. W przypadku zwężenia jelita rekomendowane jest spożywanie mniejszej ilości produktów z dużą zawartością błonnika pokarmowego. Pacjenci powinni również właściwie przygotowywać żywność przed spożyciem. Sprowadza się to do obierania warzyw i owoców ze skórki. Potem się je rozdrabnia i dłużej gotuje. Błonnika powinno się unikać także w czasie zaostrzenia schorzenia. W ten sposób nie nasili się biegunek. Ponadto pacjent żywi się pozajelitowo.
Podziel się
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana