Liszajec zakaźny

Gdy na skórze pojawi się żółto-miodowy strup od razu podejrzewa się liszajec zakaźny. To schorzenie zwykle przebiega łagodnie i trwa do kilkunastu dni, ale nieleczony może doskwierać nawet kilka tygodni. W związku z tym warto wiedzieć, jakie są przyczyny tego schorzenie i jak się go skutecznie leczy.

Przyczyny

Liszajec zakaźny jest wywoływany przez bakterie gronkowca złocistego - paciorkowca z grupy B. Może też być spowodowany zakażeniem mieszanym obu bakterii. Do zakażenia dochodzi głównie drogą kontaktową, zaś źródłem jest osoba chora, nosiciel gronkowca, a nawet przedmioty wspólnego użytkowania.

Zakaźność tego schorzenia jest bardzo wysoka. Zachorowalność szerzy się bardzo szybko – szczególnie w zbiorowiskach takich, jak szkoły i przedszkola, gdzie niekiedy zdarzają się zaniedbania w higienie. Liszajcem łatwo zakażają się nie tylko dzieci w żłobkach i przedszkolach, ale również sportowcy uprawiający dyscypliny kontaktowe, jak np. zapasy.

Objawy

Bakterie gronkowca atakują powierzchnię skóry i dlatego objawy zaczynają się pojawiać na szyi, twarzy, a także w okolicy ust i nosa. Czasem też zmiany występują wokół rąk i paznokci. Warto też wiedzieć, że nieestetyczne zmiany mogą pojawiać się w kilku miejscach naraz. Bardzo często liszajec zakaźny pojawia się w miejscach, gdzie skóra została mechanicznie zniszczona, bądź rozdrapana, np. w okolicy, gdzie ukąsił insekt.

Charakterystyczne objawy pojawiają się najpierw na skórze. Są to małe estetyczne wykwity, które są podobne do pęcherzy wypełnionych ropą. Powierzchnia pęcherzy szybko wiotczeje, a następnie pęka. Z kolei wydobywająca się ropa zasycha w dość charakterystyczne dla liszajca zakaźnego żółto – miodowe strupy. Towarzyszy im zwykle pieczenie oraz świąd.

Warto wiedzieć, że wyróżnia się kilak typów liszajca zakaźnego. Jest liszajec pęcherzykowy, przy którym nie dochodzi do powiększania się węzłów chłonnych. Zaś objawami są szybko tworzące się zmiany z mniejszymi i dużymi pęcherzami, które mają zwiotczałą powierzchnię. Jest też zapalenie mieszków włosowych, czyli gronkowcowy liszajec mieszków włosowych oraz niesztowica - głęboko umiejscowione owrzodzenie skóry z powiększonymi okolicznymi węzłami chłonnymi.

Leczenie

Po rozpoznaniu liszajca zakaźnego lekarz zleca leczenie miejscowe. Stosuje się w nim przede wszystkim kremy, maści, jak również emulsje antybiotykowe, jak np. mupirocyna, bacytracyna, czy klindamycyna i inne. Stosuje się je 4-5 razy dziennie. Dodatkowo lekarz dermatolog zaleca stosowanie środki odkażające, jak woda utleniona, czy barwniki.

Natomiast w przypadku znacznie rozleglejszych zmian, czy odpornych na miejscowe leczenie stosowane są doustne antybiotyki. Oprócz tego zaleca się mechaniczne likwidowanie strupów oraz ścisłe przestrzeganie zasad higieny.