Marskość wątroby

Marskość wątroby to stan uszkodzenia miąższu wątrobowego, który przebiega z następczym rozrostem tkanki łącznej w miejscu zniszczonych komórek wątrobowych. Jest chorobą nieodwracalną, jednak można spowolnić jej postęp.

Przyczyny

Marskość wątroby jest schorzeniem wywoływanym przez wiele różnorodnych czynników, które prowadzą do uszkodzenia komórek wątrobowych.

Do najważniejszych przyczyny choroby zalicza się:

• przewlekłe zatrucia (głównie zatrucie alkoholowe spowodowane nadmiernym spożyciem alkoholu),
• długotrwające niedobory pokarmowe (przede wszystkim dieta ubogobiałkowa i wysokotłuszczowa),
• długotrwały zastój żółci (wywołany m.in. zapaleniem dróg żółciowych),
• zaburzenia metaboliczne,
• przewlekłe procesy zapalne miąższu wątrobowego (np. wirusowe zapalenie wątroby).

Schorzenie może także pojawiać się samoistnie – bez ustalonej przyczyny. Niekiedy dochodzi także do jednoczesnego powiększenia śledziony.

Objawy

Objawy marskości wątroby uzależnione są przede wszystkim od rodzaju zmian anatomicznych w obrębie narządu. Niemniej jednak symptomem wspólnym jest upośledzenie funkcji wątroby, co przejawia się w zaburzeniach produkcji białek – zmniejsza się stężenie białek w surowicy krwi przy jednoczesnym wzroście odsetka gamma-globulin.

Marskość wątroby może objawiać się także żółtaczką (spowodowaną utrudnieniem odpływy żółci) oraz wodobrzuszem (spowodowanym utrudnieniem odpływu krwi z dorzecza żyły wrotnej).

Jeśli choroba ma ciężki przebieg, wówczas symptomem może być skaza krwotoczna i krwawienia z błon śluzowych do różnych narządów. Ponadto może dojść do zwiększonej retencji amoniaku, czego efektem jest uszkodzenie mózgu, kwasica metaboliczna i śpiączka (świadczy ona o ciężkim uszkodzeniu wątroby).

Leczenie

Przy diagnozowaniu marskości wątroby koniecznością są badania z krwi. Wykonuje się tzw. testy (próby) wątrobowe, na podstawie których ocenia się poziom bilirubiny, białek i enzymów. Niekiedy w surowicy krwi doszukuje się przeciwciał, aby wykluczyć zakażenie WZW B lub WZW C. W diagnostyce pomaga także USG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny oraz scyntygrafia. Należy się jednak przede wszystkim wybrać do lekarza gastrologa.

Leczenie uzależnione jest od tego, jaki czynnik wywołał marskość wątroby. Jeżeli choroba spowodowana jest WZW, wówczas podaje się interferon. Jeśli dochodzi do wytwarzania przeciwciał przeciwko komórkom wątroby, wówczas pomocne są kortykosteroidy. Jeżeli schorzenie związane jest z chorobą Wilsona, wówczas terapia polega na farmakologicznym usuwaniu nadmiaru miedzi.

W walce z marskością wątroby istotne jest również zachowanie odpowiedniej diety oraz przyjmowanie preparatów osłaniających wątrobę oraz działających anabolizująco. Jeżeli nie udaje się zatrzymać powikłań, a choroba postępuje, wówczas ratunkiem jest przeszczep wątroby. Przeżywalność po zabiegu obecnie wynosi ok. 90% - wszystko jednak zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz reakcji organizmu na „nowy” narząd.