Ozonoterapia w warunkach domowych. Czy to możliwe?

Coraz częściej słyszymy o zabiegach medycznych z wykorzystaniem ozonu. Leczenie ozonem pozwala utrzymać i przywrócić naturalną, piękną i zdrową skórę. Od wielu lat znajduje on miejsce w medycynie, jako metoda wspomagająca leczenie podstawowe, przede wszystkim w tych przypadkach, w których leczenie rutynowe nie daje zadowalających efektów. Ozon można stosować wewnętrznie i zewnętrznie. Jednak, czy można wykonać ozonoterapię w warunkach domowych?

Ozonoterapia, czyli co?

Ozonoterapia dopuszczona jest w wielu krajach, jako niekonwencjonalna metoda leczenia. Ozon ma bardzo dużo istotnych dla medycyny właściwości, a jego stosowanie jest bezpieczne dla organizmu ludzkiego.  Niszczy on wirusy, grzyby, bakterie i pierwotniaki oraz stymuluje system immunologiczny i układ krążenia.

Jak zauważa terapeuta z Zespołu NZOS Onkomed w Warszawie: Szczególne wskazania do wykonania zabiegu ozonoterapii to różnego typu choroby zakaźne, niedokrwienie mięśnia sercowego, mniejsze lub większe dolegliwości bólowe, zainfekowane i trudno gojące się rany, odleżyny, czy grzybica. Ozonoterapia wspomaga leczenie alergii i chorób o podłożu autoimmunologicznym, np. choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, czy choroba Hashimoto. Przyspiesza ona także leczenie chorób wynikających z zakażenia bakteriami, wirusami i grzybami, tj. grypa, wirusowe zapalenie wątroby, a nawet borelioza.

Zabiegi z wykorzystaniem ozonu pozwalają w znaczący sposób wspomóc terapię leczniczą w naprawdę wielu przypadkach. Przeciwwskazania do stosowania mieszanki tlenowo - ozonowej to podwyższone ciśnienie krwi, nadczynność tarczycy, zaawansowana niewydolność serca, nerek lub wątroby, nieleczona padaczka, czy alergia na ozon.

Czy ozonoterapia w warunkach domowych jest możliwa?

Ozon może być podawany przez lekarza dojelitowo, dożylnie za pomocą kroplówki lub zewnętrznie, np. w leczeniu trudno gojących się ran, owrzodzeń podudzi, odleżyn, czy grzybicy stóp. Wówczas na zmienione chorobowo miejsce nakładany jest odpowiednio atestowany worek, hermetycznie przymocowywany do danej części ciała. Następnie do tak przygotowanej komory wpuszczana jest mieszanina tlenowo – ozonowa o odpowiednim stężeniu. Warto zauważyć, że ozon jest bardzo nietrwały i szybko powraca do swojej pierwotnej postaci, czyli tlenu. Rozpada się on stopniowo już w temperaturze pokojowej, a półokres trwania w wodzie to około 25 minut. Wpływają na to różne czynniki, np. temperatura, pH, stężenie ozonu oraz innych substancji rozpuszczonych. Dlatego, aby ozon dotarł do organizmu przed rozpadem – najlepiej podać go dożylnie.

Nie rekomenduje się eksperymentowania z ozonem w warunkach domowych! Tylko profesjonalny, atestowany sprzęt, wyposażony w precyzyjny pomiar dawki ozonu zapewnia bezpieczeństwo i pożądany efekt, dlatego dobrze jest skorzystać z ozonoterapii w Warszawie w profesjonalnym gabinecie, gdzie  lekarz ustala dawki i częstotliwość zabiegów.  Ozonoterapia przeprowadzona pod czujnym okiem lekarza i zgodnie z jego zaleceniami, jest bezbolesna, nie stanowi zagrożenia dla życia oraz nie wykazuje skutków ubocznych. W warunkach domowych możemy skorzystać, na przykład z maści ozonowej, która wspomaga proces likwidacji zmian grzybiczych i oparzeń lub z oliwy ozonowanej, która ujędrnia, oczyszcza i wygładza skórę, opóźniając procesy starzenia. Jednak najlepiej działa ona w połączeniu z ozonoterapią dożylną. W warunkach domowych możemy także samodzielnie wykonywać okłady z ozonowanej oliwy. Opatrunki ozonowe można przygotowywać z takiej oliwy przez okres dwóch lat, pod warunkiem przechowywania jej w ciemnej butelce w temperaturze pokojowej.