Paradontoza
Przyczyny
Paradontoza wcale nie jest schorzeniem uwarunkowanym genetycznie. Warto jednak wiedzieć, że rozwojowi choroby sprzyja wiele czynników. Zalicza się do nich m.in.: choroby (np. cukrzyca), palenie papierosów, wady zgryzu, ubytki wywołane próchnicą. Niekiedy zapalenie przyzębia wywołują zmiany hormonalne (np. w czasie ciąży) czy przyjmowanie niektórych leków. Niemniej jednak najczęstszą przyczyną paradontozy jest niewłaściwa lub niedostateczna higiena jamy ustnej.Choroba jest efektem długotrwałego procesu zapalnego, za który odpowiadają drobnoustroje chorobotwórcze gromadzące się w miejscu zetknięcia dziąseł z zębami. Jeżeli powstająca płytka nazębna nie jest usuwana regularnie, wówczas dochodzi do jej twardnienia. Kamień mineralizuje się najpierw przy krawędzi dziąsła, zaś z czasem podchodzi do korzenia i wbija się pod tkankę miękką. Prowadzi to do drażnienia dziąseł, silnego obrzęku oraz bólu. Z czasem dochodzi do odsłonięcia szyjek zębowych - dziąsło cofa się z powodu coraz silniejszego ucisku kamienia na tkankę miękką.
Jeżeli proces będzie postępował dalej, wówczas dojdzie do uszkodzenia tkanek mocujących zęby w kości szczęki, a następnie ich zniszczenia. W efekcie zęby stają się luźno osadzone i w skrajnych przypadkach mogą nawet wypadać.
Objawy
Zapalenie przyzębia jest schorzeniem rozwijającym się dość podstępnie. Zaczyna się całkiem niewinnie, zupełnie nie sugerując poważnego problemu z uzębieniem. Najpierw dochodzi do zapalenia dziąseł, któremu często towarzyszy nieprzyjemny zapach z ust, a także bolesność i opuchlizna dziąseł. Niekiedy pojawia się krwawienie - nawet przy delikatnym gryzieniu chleba.Nieleczony stan zapalny powoduje rozwój choroby i wywołuje kolejne objawy. Odsłaniają się szyjki zębowe, w efekcie czego odczuwalna jest większa wrażliwość na słodkie i kwaśne pokarmy oraz temperaturę. Z czasem może dochodzi do powstawania niewielkich przerw między zębami, a uzębienie zaczyna się ruszać.
Leczenie
Leczenie paradontozy ma charakter wieloetapowy. W pierwszej fazie należy usunąć zalegający kamień. Drugi etap to tzw. leczenie korekcyjne, którego istotą jest usunięcie rozrośniętych kieszonek w sposób chirurgiczny.W przypadku stanu zapalnego dziąsła, stomatolog przepisuje najczęściej leki przyczyniające się do obkurczenia tkanki miękkiej oraz powodujące zmniejszenie krwawienia. Niekiedy zaleca się specjalne zastrzyki z lekiem przeciwzapalnym - potrzeba od 3do 20 zastrzyków, by kuracja przyniosła efekt.
Zwalczanie chorób przyzębia realizowane jest również za pomocą terapii laserowej. Naświetlanie laserem biostymulującym odpowiada za szybszą regenerację kości oraz nie dopuszcza do rozchwiania zębów. Naświetlanie laserem „twardym” przyczynia się do odparowania uszkodzonych tkanek i oczyszczeniu kieszonek z kamienia.
Podziel się
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana