Skąd się biorą lęki i fobie? Jak sobie z nimi radzić?

Uczucia to nasi informatorzy: mówią o rzeczywistości oraz o nas samych. Strach informuje Cię o tym, że dana sprawa może być dla Ciebie niebezpieczna. Uczucie to doradza wycofanie się z działania. Dopóki taka informacja ma pokrycie w faktach, strach chroni Cię przed poniesieniem szkody. Kiedy jednak ogarnia Cię nieustanne uczucie zagrożenia, nie bardzo wiadomo dlaczego, mówimy o lęku i fobii.

Możliwe źródła lęków i fobii

A zatem lęk jest poczuciem nieustannego niepokoju, o różnym stopniu nasilenia: od napięcia tlącego się przez cały dzień, przyspieszonego oddechu i mokrych dłoni w pracy, do chwilowego napadu paniki. Jeśli tego doświadczasz, nie mów sobie: Chyba zwariowałam (zwariowałem). To nieprawda. Gdy przeżywane przez Ciebie uczucie nie ma pokrycia w faktach zewnętrznych, oznacza to, że w Twoim życiu musiało zajść coś, co sprawiło, że w taki, a nie inny sposób przeżywasz świat. Uczucia zawsze mają jakiś powód, jednak bywa, że nieoczywisty.

Nikt nie może zmierzyć się ze swoimi lękami w pojedynkę. Potrzebujesz pomocy specjalisty, np. w Gabinecie Psychoterapii Psychoanalitycznej w Pile. A może zastanawiasz się nad podjęciem takiego kroku, lecz powstrzymuje Cię obawa, że głupio tak leżeć na kozetce? Tymczasem nie trzeba jej używać, jeśli tego nie chcesz. Zaś poziom szacunku ze strony psychoterapeuty wobec wszystkich Twoich przeżyć może okazać się cennym doświadczeniem.

Przeciwdziałanie lękowi i fobiom

Najlepszym sposobem na uporanie się z lękiem i fobią, to zmierzenie się z nimi. Nie samemu, gdyż wtedy można przegrać bitwę, lecz w towarzystwie psychoanalityka. Analogia z toczeniem bitwy nie pojawia się tu z resztą przypadkiem.

Fobia to zaburzenie, którego główną składową jest lęk przed czymś ogólnie zidentyfikowanym, co tak naprawdę nie zagraża. Ktoś może cierpieć na fobię społeczną, pod której wpływem wycofa się z przebywania z innymi ludźmi, łącznie  z porzuceniem pracy i zaniechaniem spotkań towarzyskich. Choć zdarza się, że jeden człowiek krzywdzi drugiego, jednak masywny lęk przed konkretną grupą ludzi, którzy nic mi nie zrobili, czyni życie nieznośnym.

Określenie fobia sięga korzeniami do greckiej mitologii. Fobos to spersonifikowany lęk, syn Aresa, boga wojny, oraz Afrodyty, bogini miłości, pożądania i piękna. W mitologii Fobos odegrał marginalną rolę, był pomocnikiem swojego ojca. Jednak w sposób symboliczny odzwierciedla trud zmagania się z lękiem. To połączenie wojny i miłości, walka z tym, co pożądane. Jednak konflikt pomiędzy lękiem a pragnieniem można pogodzić, dzięki terapii psychoanalitycznej.