Zwyrodnienie stawów

Do bardzo powszechnych schorzeń zalicza się chorobę zwyrodnieniową stawów. Dawniej, schorzenie to dotykało ludzi starszych. Dziś, już osoby po pięćdziesiątym roku życia, a nawet i młodsze cierpią na tego rodzaju schorzenia. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest wynikiem zdarzeń i biologicznych i biochemicznych, które to procesy zaburzają równowagę pomiędzy procesami degradacji jak i regeneracji chrząstki stawowej.

Istnieje podział na pierwotną i wtórną chorobę zwyrodnieniową. Pierwsza z wymienionych zwana jest inaczej idiopatyczną. Tu przyczyna nie jest uchwytna. Druga z nich, wtórna, spowodowana miejscowymi mikrouszkodzeniami bądź też po prostu uszkodzeniami, albo też nieprawidłowościami w zakresie budowy czy chorobami ogólnoustrojowymi.

Jak pokazują statystyki, choroba zwyrodnieniowa dotyczy aż 25-30% osób w wieku 45-64 lat, natomiast aż 80% osób w wieku przekraczającym 75 rok życia.

Przyczyny

W przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów biodrowych, do czynników predysponujących zalicza się: schorzenia biodra przebyte w dzieciństwie, dysplazję panewki, anomalie dotyczące długości nóg, praca wymagająca podnoszenia, bądź przenoszenia ciężarów.

Jeśli chodzi o chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego, to niewątpliwe, do czynników ryzyka należy zaawansowany wiek, nadmierna masa ciała, uprzednio przebyte urazy kolana.

Objawy

Zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego objawiają się w następujący sposób:

początkowo pojawia się ból pachwiny, który promieniuje do kolana, lub ból w bocznej lub tylnej części biodra,
ograniczenie ruchomości biodra,
bolesność w takcie wykonywania ruchów, utrudniająca chodzenie, ubieranie się (zakładanie butów, skarpetek)
skrócenie kończyny dotkniętej chorobą.

Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego rozwija się zazwyczaj w przyśrodkowym przedziale stawu piszczelowo- udowego, co powoduje szpotawe zniekształcenie stawu kolanowego. Równie często występuje ono w bocznej części powierzchni stawowej stawu rzepkowo- udowego. Niekiedy występuje ona w obu strukturach, zauważa ortopeda.
Znane są przypadki, gdzie choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego z czasem zajmowała również drugi staw kolanowy. Cechą charakterystyczną omawianej jednostki chorobowej jest to, że charakteryzuje ją stopniowe pojawianie się i narastanie bólu, zlokalizowanego w obrębie kolana, który bardzo często występuje po obciążeniu oraz sztywności zwłaszcza po okresie bezruchu.

Leczenie

Leczenie zmian zwyrodnieniowych zarówno stawu biodrowego, jak i kolanowego może być zachowawcze, lub też operacyjne. W pierwszym przypadku (leczenie zachowawcze) stosowane jest we wczesnych fazach choroby. Z kolei leczenie operacyjne, jest metodą, która zapobiega niepełnosprawności, do której może doprowadzić zwyrodnienie stawów. W przypadku omawianej choroby zwyrodnieniowej stawów, mamy na myśli protezoplastykę stawów, jako sposób na przywrócenie sprawności.

Warto dodać, iż ważnymi elementami w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów jest:

edukacja chorych oraz ich opiekunów,
nauka samopomocy (wielu pacjentów z wczesną bądź umiarkowanie zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową nie potrzebuje pomocy innych osób),
stosowanie metod fizykoterapeutycznych, które pomogą zlikwidować nadmierne obciążenie, przy zachowaniu pełnej ruchomości oraz pełnego zakresu ruchu,
zwalczanie dolegliwości bólowych poprzez stosowanie farmakoterapii, fizykoterapii,
włączenie diety (w przypadku osób otyłych); pewną wartość może posiadać przyjmowanie witamin oraz innych składników odżywczych.
włączenie kinezyterapii (leczenia ruchem).