Na czym polega leczenie ginekomastii?

Powiększone piersi u mężczyzny kojarzone są powszechnie jako jeden z objawów otyłości. Niestety, przyczyny ginekomastii, bo tak nazywa się to zjawisko, nie zawsze są tak oczywiste, a zrzucenie wagi może nie rozwiązać problemu.

Czym jest ginekomastia?

Ginekomastia lub po prostu przerost sutka to dolegliwość, dotykająca mężczyzn w różnym wieku. Polega ona na nadmiernym rozroście tkanki tłuszczowej, gruczołowej i włóknistej w okolicy piersi. Wyróżnia się dwa rodzaje ginekomastii: fizjologiczną i patologiczną.

Pierwsza z nich nazywana również ginekomastią przejściową związana jest najczęściej z okresem dojrzewania – doświadcza jej około 50% chłopców w wieku od 13 do 17 lat. Spowodowana jest zaburzeniami gospodarki hormonalnej, czyli zwiększeniem stosunku estradiolu do testosteronu w osoczu – ten typ ginekomastii zwykle ustępuje po upływie kilku miesięcy. Ginekomastia fizjologiczna obserwowana jest również u mężczyzn po 50 rż

 Zdarza się, że ginekomastia związana z dojrzewaniem ulegnie utrwaleniu, co może być efektem nadczynności tarczycy, przewlekłej niewydolności nerek , otyłości lub obecności guzów endokrynnych. Mamy wtedy do czynienia z ginekomastią patologiczną, która wymaga diagnostyki i leczenia przez radiologa,   endokrynologa i czasami chirurga.

Nieleczona ginekomastia patologiczna poza dużym dyskomfortem fizycznym może stać się przyczyną problemów natury psychologicznej, między innymi utraty pewności siebie i  braku wiary we własną męskość.

Jak leczy się ginekomastię?

Leczenie ginekomastii może przebiegać na dwa sposoby. Pierwszą z nich jest metoda operacyjna.

Polega ona na usunięciu nadmiaru tkanki tłuszczowej z okolic powiększonych gruczołów piersiowych – wyjaśnia lek. med. Ryszard Nawrocki – nagromadzony tłuszcz można odessać w zabiegu liposukcji, łączy się to z wycięciem chirurgicznym prawie całkowitym przerośniętego gruczołu piersiowego. Wykorzystuje się cięcie wokół otoczki brodawki  Sposób przeprowadzania operacji uzależniony jest od stopnia rozrostu gruczołu. Przy niewielkim przeroście wystarczające jest małe nacięcie wokół dolnego bieguna brodawki, które pozwala pozbyć się nadmiaru gruczołu. Im większy przerost, tym bardziej skomplikowany zabieg, bowiem opadająca brodawka wymaga przemieszczenia ku górze – w tym celu wykonuje się wycięcie tkanki skórnej wokół brodawki. Jeśli opadanie brodawki jest znaczne, w celu jej podniesienie wykonuje się rozległe cięcie przez całą pierś. Okres rekonwalescencji po zabiegu wynosi zazwyczaj około dwóch tygodni.

Drugą metodą leczenia jest terapia hormonalna, polegająca na podawaniu pacjentowi leków hormonalnych, blokujących wytwarzanie estrogenu, odpowiadającego za nadmierne gromadzenie się tkanki tłuszczowej i przerostu gruczołu piersiowego.

 Niekiedy stosuje się również substytuty androgenów.